Czerwone plamy na twarzy – jak pozbyć się przebarwień pozapalnych?

2023-01-31 | Magdalena Ciupińska, Pielęgnacja i kosmetyki

Czerwone plamy na twarzy – jak pozbyć się przebarwień pozapalnych?

2023-01-31 | Magdalena Ciupińska, Pielęgnacja i kosmetyki

Czerwone plamy na skórze twarzy to najczęściej tzw. przebarwienia pozapalne, które stanowią problem estetyczny. Mogą pojawić się w przebiegu różnych schorzeń i uszkodzenia skóry (zranienia, oparzenia). Najczęściej jednak występują w trądziku młodzieńczym. Niekiedy zmiany utrzymują się długo i stanowią wyzwanie dla kosmetologa/dermatologa.

Jak powstają czerwone przebarwienia na skórze twarzy?

Czerwone, czy nieznacznie fioletowe plamy na skórze twarzy (o średnicy 1-2 mm lub większe) pojawiają się po ustąpieniu zmian zapalnych, najczęściej w przebiegu trądziku młodzieńczego. Jest to w istocie rumień pozapalny, czyli „świeża”, nowa blizna, jeszcze bez pigmentu. Skłonność do pojawienia się rumienia pozapalnego dotyczy także osób o jasnej karnacji, z tzw. skórą naczyniową, z powierzchownie zlokalizowanymi naczyniami krwionośnymi, ze skłonnością do rumienia, zasinienia, czy teleangiektazji.

Typowe przebarwienia pozapalne, czyli pigmentacja pozapalna, wiąże się natomiast z obecnością melaniny. Czynnikiem prowokującym jej powstawanie jest miejscowy stan zapalny. Skłonność do pigmentacji pozapalnej wynika z indywidualnych predyspozycji i właściwości skóry. Pigmentacja pozapalna częściej występuje u osób o ciemniejszej karnacji. Powstawanie melaniny może być też dodatkowo indukowane przez ekspozycję na UV, czy u osób z zaburzeniami endokrynologicznymi lub przyjmującymi doustnie estrogeny (np. antykoncepcja hormonalna).

Lokalizacja zmian i choroby ustępujące z pozostawieniem przebarwień

Schorzenia, w których obserwujemy rumień, czerwone przebarwienia na twarzy to zwykle trądzik młodzieńczy, trądzik z wydrapania, trądzik o późnym początku po około 25 roku życia, trądzik przetrwały. Najczęstsza lokalizacja to policzki, broda, czoło. Przebarwienia pojawiają się także po ustąpieniu stanu zapalnego w opryszczce zwykłej, liszaju płaskim, po oparzeniu, w odczynie fototoksycznym (substancja fotouwrażliwiająca i ekspozycja na UV) czy innych zmianach związanych z uszkodzeniem skóry np. po zranieniu. Przebarwienia mogą utrzymywać się kilka tygodni lub miesięcy.

Jak zmniejszyć widoczność przebarwień?

Profilaktyka przeciw powstawaniu przebarwień pozapalnych to przede wszystkim leczenie dermatologiczne schorzeń predysponujących i prawidłowa pielęgnacja skóry. Istotne znaczenie ma zmniejszanie stanu zapalnego i unikanie samouszkadzania skóry przez wyciskanie, drapanie czerwonych wykwitów na twarzy, usuwanie strupów.

W celu redukcji przebarwień pozapalnych wskazane jest:

  • stosowanie przez cały rok ochrony przed promieniowaniem UV,
  • zmniejszenie widoczności naczyń krwionośnych – preparaty z niacynamidem, kwasem laktobionowym,
  • zmniejszenie stanu zapalnego – preparaty o właściwościach kojących, łagodzących z d-pantenolem, alantoiną, galusanem epigallokatechiny, owsem.
  • ograniczenie melanogenezy (inhibitory tyrozynazy, hamujące uwalnianie melaniny) – preparaty z kwasem traneksamowym, migdałowym, azeloglicyną, arbutyną, witaminą C,
  • odnowa komórek naskórka, usuwanie komórek naskórka „obładowanych” melaniną – peelingi chemiczne (kwas cytrynowy, azelainowy, kojowy) i enzymatyczne,
  • wykonanie profesjonalnych zabiegów np. laserowych.

Widoczność czerwonych plan na skórze twarzy można także zmniejszyć stosując makijaż korekcyjny.

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

Prof. nadzw. dr n. med. Magdalena Ciupińska

Prof. nadzw. dr n. med. Magdalena Ciupińska

specjalista dermatolog-wenerolog i specjalista organizacji ochrony zdrowia

Od wielu lat  członek Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, a także przez kilka kadencji członek Zarządu Oddziału Warszawskiego PTD. Współredaktorka i autorka podręcznika "Podologia", pierwszej polskojęzycznej publikacji obejmującej szeroko zakres zagadnień dotyczących patologii kończyn dolnych, w szczególności stóp. Autorka licznych publikacji, doniesień na zjazdach dermatologicznych, kosmetycznych, współautorka 5 podręczników dla kosmetologów/lekarzy. Wieloletni profesor Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia i Uczelni Medycznej im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Prowadziła wykłady z dermatologii, onkologii, dermatologii z elementami medycyny estetycznej i kosmetologii leczniczej. Promotor licznych prac licencjackich i magisterskich z zakresu kosmetologii i dermatologii. Doświadczona klinicystka i dydaktyk. Wykładowca Podyplomowej Szkoły Medycyny Estetycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.