Promieniowanie ultrafioletowe zawarte jest w świetle słonecznym i obejmuje trzy zakresy: UVA, UVB i UVC. Tak jak każde promieniowanie elektromagnetyczne charakteryzują je określone wielkości fizyczne: długość fali i jej częstotliwość. Wielkości te są w stosunku do siebie odwrotnie proporcjonalne i określają energię promieniowania. Im krótsza fala tym niesie więcej energii. Promieniowanie UV jest dla naszej skóry niekorzystne, dlatego powinniśmy ją chronić stosując odpowiedni krem z filtrem.
Zakres promieniowania UV
Promieniowanie UVA stanowi aż 95% promieniowania docierającego do Ziemi i emituje najniższą energię spośród UV. Z uwagi na to, że dociera aż do skóry właściwej wpływa na zjawisko fotostarzenia oraz powodowanych słońcem uczuleń.
Promieniowanie UVB stanowi zaledwie 4 do 5% promieniowania UV docierającego do Ziemi i jest prawie całkowicie pochłaniane przez naskórek. Jednak z uwagi na wysoką energię niezwykle silnie oddziałuje na organizmy żywe. UVB powoduje powstawanie rumienia i oparzeń słonecznych, wykazuje także działanie kancerogenne, czyli może uszkodzić DNA w komórkach skóry. Intensywność UVB zależy od pory roku i warunków atmosferycznych, a największa jest latem w godzinach południowych.
W całym zakresie promieniowania UV najbardziej niebezpieczne dla organizmów żywych jest promieniowanie UVC, które ma najniższą długość fali i najwyższą energię. Na szczęście promieniowanie to nie dociera do Ziemi, gdyż w całości pochłania je warstwa stratosfery Ziemi, głównie dzięki obecności warstwy ozonowej. Promieniowanie UVC jest wykorzystuje się natomiast jako środek bakteriobójczy np. w lampach do sterylizacji.
Dlatego też by zapewnić sobie odpowiednią ochronę skóry i cieszyć się słońcem należy stosować produkt ochrony przeciwsłonecznej, czyli krem z filtrem, który stworzy barierę ochronną przed promieniami UVA i UVB.
Krem z filtrem – regulacje prawne
Produkty przeciwsłoneczne podlegają regulacjom Komisji Europejskiej. Obecnie lista filtrów UV dozwolonych do stosowania w kosmetykach w Europie zawiera 31 pozycji. Możemy je podzielić na te, które chronią tylko przed UVB lub UVA oraz takie, które chronią jednocześnie zarówno w zakresie UVB jak i UVA.
Filtry dopuszczone w kosmetykach w UE (wg INCI) to:
Zgodnie z wytycznymi Komisji Europejskiej funkcja ochronna kosmetyków promieniochronnych musi być należycie udokumentowana (odpowiednie dowody na skuteczność działania wyrobów). Konieczne jest także stosowanie odpowiedniej komunikacji marketingowej.
By potwierdzić zdolności promieniochronne kosmetyków plażowych należy wyznaczyć ich współczynnik ochrony przed promieniowaniem UVB i UVA.
Współczynnik ochrony przed UVB
SPF to współczynnik ochrony przeciwsłonecznej, określający efektywność kremu z filtrem w zakresie UVB. W praktyce prowadzenia badań skuteczności kosmetyków promieniochronnych, stosuje się równomierną i „dość grubą” warstwę produktu aplikowaną na badaną powierzchnię. Konsumenci niestety nie są tak skrupulatni (cienka, nierównomierna warstwa), dlatego wskaźniki ochrony otrzymywane w badaniach standaryzowanych są nieco zawyżone.
Współczynnik ochronyprzed UVA
Według zaleceń Komisji Eropejskiej stopień ochrony przed UVA w kremie z filtrem wynosi co najmniej 1/3 ochrony przed UVB. Dlatego współczynnik ochrony przed UVA nie jest odrębnie oznakowany na kosmetyku. Jednak często na opakowaniach produktów przeciwsłonecznych spotkamy symbol UVA w kółku. Jest to deklaracja, że produkt spełnia wymagane parametry ochrony przed UVA.
Czytając etykietę kremu z filtrem, powinniśmy szukać:
wartości współczynnika ochrony przeciwsłonecznej SPF,
symbolu ochrony przed UVA,
wskazówek dotyczących sposobu stosowania np. aplikowanej jednorazowo ilości i częstości powtarzania aplikacji,
wskazówek dotyczących środków ostrożności, które należy zachować podczas przebywania na słońcu,
ostrzeżeń wskazujących, że produkt nie zapewnia 100% ochrony.
Krem z filtrem – badania potwierdzające efektywność
Na świecie obowiązuje kilka metod testowania produktów ochrony przeciwsłonecznej. W zależności od rejonu istnieją różne wymagania do obowiązujących metod testowania, przeprowadzonych rodzajów badań (Europa: ISO, USA: FDA). Metody oceny są bardzo złożone i towarzyszą im pewne nieodłączne czynniki, które wpływają na zmienność wykonywania testów, np.: wykwalifikowanie personelu, sposób aplikacji produktów i odczytu wyników. By metody były łatwe i opłacalne do wykonania oraz by zapewnić możliwe najbardziej równoważne i dokładne wyniki, są one nieustająco testowane i udoskonalane (przygotowywane są ich kolejne edycje).
Metody testowania produktów ochrony przeciwsłonecznej
Metoda ISO 24444 SPF: metoda in-vivo SPF rekomendowana przez Cosmetics Europe. Stosowana w Europie i Azji.
Metoda ISO 24442: określa metodę in vivo oceny współczynnika ochrony UVA (UVAPF) miejscowych produktów przeciwsłonecznych.
Metoda ISO 24443: metodę in-vitro UVA rekomendowaną przez Cosmetics Europe, standaryzowaną w Europie. Norma ta nie wymaga badania ludzi.
Metoda FDA 2011 Broad Spectrum: in vitro stosowaną w USA i Kanadzie (FDA). Najłatwiejsza do potwierdzenia, jednak nie obrazuje stopnia ochrony skóry przed uszkodzeniami spowodowanymi przez promieniowanie UVA.
Metoda FDA 2011: in vivo SPF, stosowana w USA i Brazylii, podobna do metody ISO24444.
Metoda PA (Protection Grade of UVA): stosowaną w kilku krajach Azji m.in. Japonii i w Korei Południowej. Jest ona w zasadzie kopią metody ISO 24442 z dodatkową klasyfikacją w zakresie 2-16 oraz powyżej 16 (PA++++).
Metody ISO 24444 in vivo SPF i FDA 2011 SPF in vivo uważa się za złote standardy w ocenie produktów ochrony przeciwsłonecznej.
Wodoodporny krem z filtrem
Produkty przeciwsłoneczne często oznakowane są jako wodoodporne. Również ta deklaracja wymaga potwierdzenia w badaniach. Wodoodporność kosmetyków określa się wg. specjalnej, międzynarodowej metody. Jest to stosunek wartości SPF przed kontaktem z wodą do wartości SPF po dwukrotnej 20 minutowej kąpieli. Jeśli stosunek ten wynosi powyżej 50% preparat uznaje się za wodoodporny (wymaganie w Europie).
Kwas hialuronowyto jedna z najbardziej popularnych substancji nawilżających. Dlatego tak chętnie wykorzystywany jest w recepturach kosmetyków. Jego działanie polega na wiązaniu cząsteczek wody i zapobieganiu jej transepdermalnej ucieczce. W kosmetykach możemy również zastosować składniki, które będą stymulowały produkcję kwasu hialuronowego w skórze. Jednym z nich jest morski stymulator kwasu hialuronowego, który pobudza wytwarzanie tzw. epidermalnego kwasu hialuronowego.
Epidermalny kwas hialuronowy
Kwas hialuronowy znany jest ze swych właściwości nawilżających. Jego głównym miejscem występowania jest skóra właściwa. Okazuje się jednak, że związek ten występuje także w naskórku, a konkretnie jego warstwie podstawnej i kolczystej. Epidermalny kwas hialuronowy odgrywa ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej struktury naskórka. Inicjuje i utrzymuje stałe remodelowanie komórek od warstwy podstawnej do stratum corneum. Podobnie do kwasu hialuronowego występującego w skórze właściwej, ma właściwości higroskopijne i wiąże cząsteczki wody.
Morski stymulator kwasu hialuronowego
To zaawansowany technologicznie koncentrat oligofurcellaranu, otrzymywany z powszechnej w wodach skandynawskich czerwonej algi Furcellaria lumbrilicalis. Wykazuje wielopoziomową strategię nawilżania, dzięki swemu wielokierunkowemu działaniu:
posiada właściwości higroskopijne i wychwytuje cząsteczki wody na powierzchni skóry, podobnie do kwasu hialuronowego,
stymuluje syntezę epidermalnego kwasu hialuronowego w celu restrukturyzacji i nawilżenia naskórka,
wzmacnia szczelność naskórka,
stymuluje syntezę ceramidów, zachowuje i chroni odpowiedni poziom nawilżenia w skórze,
Morski stymulator kwasu hialuronowego to składnik, który zastosowaliśmy w linii kosmetyków Pure Care. Dzięki niemu już na etapie oczyszczania skóry dbamy o jej odpowiednie nawilżenie.
Witaminy, to małe niezbędniki dla funkcjonowania naszego organizmu, a więc także dla naszej skóry. Większość z nich musimy dostarczać z pożywieniem, a te potrzebne naszej skórze możemy uzupełnić używając odpowiednich produktów kosmetycznych.
Witaminy są bardzo ważnym elementem kosmetyków. Każda z nich
ma inne właściwości, a połączone ze sobą w danym kosmetyku mogą poszerzyć jego
działanie i zwiększyć potencjał. W przypadku witamin nie zawsze więcej znaczy
lepiej, a ich stężenie i postać są dobierane w taki sposób, aby kosmetyk
spełniał swoje zadanie.
W kosmetykach wykorzystywanych jest obecnie wiele witamin. Najpopularniejsze z nich to:
Witamina A
W kosmetykach najczęściej wykorzystywany jest retinol lub palmitynian retinylu. Witamina A zwiększa elastyczność skóry, likwiduje drobne zmarszczki. Jest niezbędna do prawidłowego formowania się i regulowania wzrostu komórek skóry. Poprawia stan cery trądzikowej, ma działanie złuszczające – doskonale sprawdza się w walce z przebarwieniami. Neutralizuje wolne rodniki, poprawia ukrwienie i przyspiesza odnowę skóry. Należy jednak pamiętać, aby produkty z witaminą A stosować jednocześnie z filtrami lub na noc, ponieważ witamina ta może uwrażliwiać skórę na promieniowanie UV.
Witamina B3
Witamina B3 delikatnie stymuluje syntezę kolagenu i kwasu hialuronowego, poprawiając tym samym ujędrnienie i nawilżenie skóry. Działa przeciwtrądzikowo, reguluje sebum i zwęża pory. Hamując transport melaniny do keratynocytów, zapobiega tworzeniu się przebarwień i ujednolica koloryt skóry. Wzmacnia również barierę lipidową – dzięki temu skóra jest mniej skłonna do podrażnień.
Prowitamina B5
Substancja ta działa na różnych płaszczyznach. Używa się jej w produktach do skóry, włosów i paznokci. Główne funkcje d-panthenolu to nawilżanie i łagodzenie podrażnień. Wypływa on również na wzrost syntezy lipidów skórnych, a wzmacniając barierę ochronną skóry zmniejsza utratę wody przez naskórek. Skóra staje się bardziej miękka i elastyczna. D-panthenol nawilża i wygładza włosy, nadaje im połysk, ułatwia rozczesywanie i zapobiega rozdwajaniu końcówek. Poprawia stan zniszczonej płytki paznokcia, odżywia ją i wzmacnia.
Witamina C
Witamina C w kosmetykach występuje zarówno w formie kwasu askorbinowego jak i jego pochodnych. W naszych kosmetykach najczęściej spotkacie tetraizopalmitynian askorbylu i sól sodową fosforanu askorbylu – aktywne i dobrze tolerowane przez skórę postacie witaminy C. Witaminę C możemy stosować wielokierunkowo. Jest silnym antyoksydantem, który neutralizuje wolne rodniki. Zatrzymuje powstawanie zaskórników, kondycjonuje skórę po zabiegach kosmetycznych. Jej zadaniem jest również redukcja przebarwień i rozświetlenie skóry. Witamina C jest niezbędna do prawidłowej syntezy kolagenu – poprawia elastyczność i sprężystość skóry. Jest doskonałym dodatkiem do produktów dla cer naczykowych, ponieważ wzmacnia ściany naczyń krwionośnych zapobiegając ich rozszerzaniu.
Prowitamina D3
Witamina D w czystej postaci nie jest dozwolona do stosowania w kosmetykach. Jest natomiast jedną z nielicznych witamin, która może być wytwarzana przez nasz organizm. Pod wpływem promieni słonecznych możemy wytworzyć aż 90% jej dziennego zapotrzebowania. W kosmetykach prowitamina D3 wspomaga naturalny proces złuszczania naskórka, likwiduje zmęczony, szary koloryt skóry, nadaje jej blask. Stosuje się ją również w preparatach wyszczuplających lub produktach do włosów, które zapobiegają łojotokowi i łysieniu.
Witamina E
Witamina E nazywana jest witaminą młodości. Jest bardzo silnym przeciwutleniaczem, mówi się nawet, że „wymiata wolne rodniki z powierzchni skóry”. Dzięki temu przeciwdziała przedwczesnemu starzeniu się skóry. Pomaga w spłyceniu drobnych zmarszczek, poprawia elastyczność skóry. Działa kojąco i regeneruje podrażniony naskórek. Usprawnia także zdolność komórek skóry do wiązania wody, podnosząc poziom nawilżenia.
Witamina K2
Witamina K jest dość nowym surowcem stosowanym w kosmetykach. Pomaga w pielęgnacji cery naczyniowej. Poprawia koloryt skóry i działa wygładzająco.
Witamina H
Biotyna, jest stosowana zarówno w kosmetykach pielęgnacyjnych do twarzy jak i w produktach do włosów. Niweluje drobne zmarszczki oraz wspomaga funkcje bariery ochronnej skóry. W szamponach i odżywkach dodawana jest, ponieważ pomaga walczyć z łupieżem czy łojotokowym zapaleniem skóry.
Witaminy to substancje niezbędne dla przebiegu wielu procesów w skórze, w tym jej regeneracji i odnowy. Warto zatem dostarczać je regularnie, stosując odpowiednio zbilansowaną dietę oraz skoncentrowane kosmetyki z ich zawartością.
Nawilżenie to najbardziej pożądana funkcja kosmetyku, jakiej szuka konsument. Wiele osób bowiem zmaga się z problemem odwodnionej skóry. Staje się ona wtedy matowa, szorstka, pozbawiona blasku i świeżości, a dodatkowo daje nieprzyjemne odczucie ściągnięcia. Na rynku kosmetycznym można znaleźć wiele kremów nawilżających. Czego szukać w składzie, aby kosmetyk dał pożądany efekt?
Jak wybrać krem nawilżający?
Najlepszy krem nawilżający to taki, który zawiera trzy grupy substancji odpowiadających za nawilżenie: związki hydrofilowe, hydrofobowe oraz tworzące na powierzchni skóry warstwę okluzyjną. Wszystkie te grupy zawarte w jednym produkcie doskonale się uzupełniają i ułatwiają wiązanie wody, zapobiegają jej utracie, a także wzmacniając naturalną barierę lipidową zabezpieczają skórę przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych.
Składniki hydrofilowe
Pierwsza i najbardziej popularna grupa substancji obecna w kremach nawilżających to związki hydrofilowe. Charakterystyczne jest dla nich to, że „lubią się” z wodą. Dlatego też ich funkcja polega na wiązaniu wody w organizmie. Do najczęściej stosowanych związków należą:
Kwas hialuronowy (INCI: Hyaluronate Acid)
Jest polisacharydem występującym naturalnie w organizmie ludzkim. Jego zadaniem jest wiązanie cząsteczek wody, dzięki czemu skóra jest odpowiednio nawilżona. Wspomaga także tworzenie włókien kolagenowych odpowiadających za jędrność i sprężystość skóry.
Gliceryna (INCI: Glycerin)
Związek bardzo często spotykany w kremach nawilżających, ponieważ jest dobrze tolerowany przez skórę, a do tego świetnie wpływa na jej kondycję. Dzięki zdolnościom higroskopijnym bardzo dobrze wchłania wodę sprawiając, że skóra jest nawilżona. Dodatkowo wspomaga przenikanie substancji aktywnych w głąb naskórka.
Mocznik (INCI: Urea)
Występuje w formie białego proszku lub granulek rozpuszczalnych w wodzie. Jest humektantem oraz ma właściwości higroskopijne. Aby kosmetyk zawierający mocznik posiadał właściwości nawilżające musi posiadać go do 10% w swoim składzie. Powyżej tej ilości mocznik będzie wykazywał już inne właściwości.
Kolagen (INCI: Hydrolyzed Collagen)
To białko, które jest jednym z ważniejszych w ludzkim organizmie. Współtworzy strukturę skóry, włosów, paznokci, kości czy więzadeł. Dodatkowo ma dobre właściwości nawilżające dzięki umiejętności wiązania wody na powierzchni skóry. W kremach nawilżających najczęściej stosowany jest kolagen hydrolizowany.
Kwas mlekowy (INCI: Lactic Acid)
Jest jednym z kwasów alfa-hydroksylowych (AHA). Ma biotechnologiczne pochodzenie i postać przezroczystego gęstego płynu. Dzięki temu, że jest głównym składnikiem naturalnego czynnika nawilżającego, idealnie nawadnia skórę i sprawia, że jest gładka, miękka i promienna. W kremach nawilżających występuje głównie w stężeniu 1-10%.
Składniki hydrofobowe
Kolejna grupa to związki hydrofobowe oraz substancje dające
na skórze efekt okluzji. Mają one charakter tłuszczowy. Ich zadaniem jest
zapobieganie utracie wody i tworzenie warstwy ochronnej na powierzchni skóry. W
tej grupie znajdą się takie składniki jak oleje mineralne, oleje roślinne,
tłuszcze zwierzęce i roślinne, woski oraz silikony. Przykładowe związki
należące do tej grupy, które wykorzystywane są w kremach nawilżających to:
Emolient o półstałej konsystencji. Jest idealnym zamiennikiem wazeliny oraz olejów mineralnych. Bardzo dobrze sprawdza się przy skórze skłonnej do podrażnień. Doskonale radzi sobie z problemem przesuszonej skóry i dzięki okluzji jaką tworzy zapobiega odparowaniu wody. Skóra staje się lepiej nawilżona i miękka.
Olej rycynowy (INCI:Ricinus Communis (Castor) Seed Oil)
Jest dobrym źródłem kwasów tłuszczowych, dlatego też ma wiele korzyści dla zdrowia i urody. Oprócz zastosowania na włosy i paznokcie odgrywa także ważną rolę w kremach nawilżających. Kwasy tłuszczowe w nim zawarte zmiękczają skórę i wspomagają jej funkcję barierową, co pozwala na utrzymanie odpowiedniego nawilżenia.
Wosk pszczeli (INCI: Cera Alba)
Ma postać ciała stałego o barwie od białej po żółtą. Powszechnie używany w kuchni, bardzo chętnie wykorzystywany jest również w kremach nawilżających ze względu na zawartość wielu dobroczynnych składników odżywczych.
Ciecz o oleistej konsystencji i lekko żółtej barwie. Jest bogatym w witaminy emolientem. Tworzy na skórze warstwę zapobiegającą utracie wody. Dzięki temu skóra jest bardzo dobrze nawilżona. Zawarta w nim duża ilość witamin dodatkowo odżywia ją, zmiękcza i wygładza.
Dodatkowymi składnikami mile widzianymi w kremach nawilżających
są naturalne składniki lipidów skóry. Nawilżają one skórę w sposób pośredni,
poprzez wzmocnienie oraz regenerację warstwy rogowej naskórka. Do tej grupy
zaliczamy:
Ceramidy
Są to związki tłuszczowe stanowiące naturalny składnik lipidów skóry, a dokładnie wchodzą w skład spoiwa międzykomórkowego naskórka. W sposób naturalny tworzą warstwę ochronną, której zadaniem jest utrzymanie prawidłowego poziomu nawilżenia.
Cholesterol (INCI: Cholesterol)
Związek ten należy do grupy lipofilowej czyli „lubiącej związki tłuszczowe”, dlatego też dobrze rozpuszcza się w tłuszczach. Tak jak ceramidy wchodzi w skład spoiwa międzykomórkowego i zapobiega ucieczce wody ze skóry.
Aby krem nawilżający działał efektywnie ważny jest nie tylko jego skład i zawartość wspomnianych składników aktywnych, ale również to czy będzie regularnie stosowany. Im będziemy bardziej sumienni, tym nasza skóra będzie lepiej nawilżona.
Enzymy to substancje przyspieszające reakcje chemiczne w naszym organizmie, a więc również w naszej skórze. W każdej z naszych komórek znajduje się mnóstwo enzymów, dzięki którym procesy w nich zachodzące, przebiegają na tyle szybko, żeby utrzymać je przy życiu.
Co potrafią enzymy?
Dzięki swoim katalitycznym właściwościom wykorzystuje się je przy produkcji pieczywa, wina, piwa, mydeł, detergentów czy leków. W medycynie i farmacji używa się ich w małych ilościach. Muszą być one bardzo dokładnie oczyszczone, ponieważ podaje się je pacjentom, aby przyspieszyć gojenie się ran czy zdiagnozować konkretne schorzenie. Mogą być także stosowane jako preparat wspomagający trawienie, dodatkowo uzupełniając działanie amylaz, proteaz czy lipaz wytwarzanych przez trzustkę.
Podział enzymów
Ze względu
na rodzaj substratu i katalizowanej reakcji, enzymy dzielimy na 6 grup:
oksydoreduktazy – katalizują reakcje utleniania i redukcji,
transferazy – przenoszą grupy chemiczne z jednego związku na drugi,
ligazy – katalizują połączenie się dwóch cząstek,
hydrolazy – biorą udział w reakcji z udziałem wody – hydroliza,
izomerazy – przenoszą grupy funkcyjne w obrębie jednej cząsteczki,
liazy – rozkładają związki chemiczne bez udziału wody.
Rola enzymów w kosmetykach
W naszej skórze mamy naturalnie występujące enzymy, jednak ich ilość wraz z wiekiem spada. Może to powodować zmianę kolorytu cery czy zwiększyć widoczność zmarszczek. W kosmetykach stosowane są enzymy, które mają działanie proteolityczne – rozkładające białka. Substancje te rozpuszczając białka, tworzące wiązania między komórkami warstwy rogowej naskórka ułatwiają ich złuszczanie. Dzięki takiemu działaniu skóra zyskuje świeży, zdrowszy wygląd.
Kwasy zachowują się podobnie do enzymów, jednak nie są one tak delikatne. Enzymy są również bezpieczniejsze dla naszej skóry wiosną i latem.
Stosowane w peelingach, złuszczają martwy naskórek, nie zakłócając równowagi pH skóry.
Enzymy w czystej formie, bardzo rzadko są stosowane w kosmetykach. Najczęściej wykorzystuje się te, które pochodzą z wyciągów roślinnych lub zwierzęcych. Najbardziej popularnymi enzymami są papaina, którą pozyskuje się z owoców papai, oraz bromelaina z owoców ananasa. Kolejny enzym to keratolina. Jest ona również enzymem roślinnym, ale pozyskiwanym biotechnologicznie w procesie fermentacji. Enzymy te mają działanie keratolityczne, czyli złuszczające. Papaina i bromelaina mogą wspomagać rozjaśnianie przebarwień potrądzikowych i doskonale oczyszczają skórę. Keratolina dodatkowo zmiękcza, ujednolica naskórek oraz przyspiesza odnowę komórek. Enzymy te stosuje się przede wszystkim w peelingach enzymatycznych, które można stosować we wszystkich rodzajach cer, ale idealnie sprawdzają się dla osób z cerą suchą, naczyniową czy wrażliwą.
Kolagen jest to białko zbudowane z aminokwasów takich jak glicyny, proliny czy hydroksyproliny. Ma postać potrójnej helisy przez co jego budowa jest trwała. Swoją nazwę zawdzięcza greckiemu słowu „kolla” („klej”), ponieważ „skleja” komórki skóry, będąc głównym składnikiem macierzy pozakomórkowej.
Jak powstaje kolagen?
Kolagen tworzy nierozpuszczalne włókna o dużej wytrzymałości na rozciąganie, które zapewniają odporność i sprężystość skóry. Jest on tworzony przez fibroblasty, które są specjalnymi komórkami znajdującymi się w warstwie skóry właściwej. Fibroblasty są odpowiedzialne za produkcję kolagenu, elastyny i fibronektyny. Te trzy białka łączne służą jako belki nośne strukturalne w skórze. Fibroblasty syntetyzują kolagen w komórce i uwalniają go poprzez egzocytozę lub dyspersję cząsteczek przez błonę komórkową. Po wyjściu z komórki białko to samoczynnie się skleja, tworząc silną strukturę znajdującą się w skórze. W ten sposób tworzy rusztowanie podtrzymujące tkanki. Skóra aż w 70-85% składa się z kolagenu i to właśnie dzięki niemu zachowuje swoją spójność, gęstość i jędrność.
Mniej kolagenu wraz z wiekiem
Niestety, już ok. 25. roku życia zmniejsza się ilość kolagenu w skórze i zaczyna się ona fizjologicznie starzeć pomimo, że nie jest to widoczne gołym okiem. Rocznie ubytek kolagenu wynosi ok. 1%. Na ten proces mają wpływ czynniki zewnętrzne takie jak nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zanieczyszczenia, a także palenie tytoniu czy zła dieta. W efekcie pojawiają się takie objawy, jak zmarszczki, zanik objętości i elastyczności.
Kolagen – rola w organizmie
Substancja ta ma wiele właściwości i funkcji w ludzkim organizmie, m.in.:
utrzymanie gładkości, elastyczności, dobrego napięcia i nawilżenia skóry,
prawidłowe funkcjonowanie stawów bez dolegliwości bólowych,
szybsze gojenie się ran oraz zrastanie złamanych kości,
zachowanie elastyczności naczyń krwionośnych, co usprawnia krążenie krwi.
Rodzaje kolagenu
Wyróżniamy różne typy kolagenu: zwierzęcy, natywny, hydrolizowany, atelokolagen, mikrokolagen, kolagen liofilizowany i roślinny. Jednym z najbardziej wartościowych jest naturalny kolagen rybi. Poleca się go z uwagi na właściwości takie jak poprawianie elastyczności skóry i jej regeneracja. Naturalny kolagen rybi doskonale sprawdza się też jako pomoc przy gojeniu ran i zmniejszaniu widoczności blizn. Z racji szerzącego się trendu kosmetyków wegańskich w składach kosmetyków coraz częściej pojawia się również kolagen roślinny INCI: Vegetable Collagen. Pozyskiwany jest on ze związków cukrowych produkowanych przez rośliny lub z ekstraktów roślinnych, które tylko naśladują działanie kolagenu.
Kosmetyki z kolagenem nadają się do pielęgnacji skóry wrażliwej, suchej i dojrzałej. Ich zadaniem jest wzrost elastyczności i wygładzenia naskórka, poprawa nawilżenia i odżywienia cery, zmniejszenie napięcia skóry wynikającego z jej przesuszenia oraz redukcja drobnych zmarszczek.
