Zaczerwienienie, uczucie ocieplenia skóry, pieczenie, świąd – to częste objawy cery naczyniowej. Nie wolno ich lekceważyć, gdyż pod wpływem niewłaściwej pielęgnacji czy stylu życia problemy te mogą znacznie przybierać na sile.
Dlaczego pojawiają się teleangiektazje?
Pod wpływem różnych czynników naczynia krwionośne obecne w skórze ulegają rozkurczeniu. Może pojawić się wówczas zaczerwienienie. Jeśli naczynia działają prawidłowo są jednak w stanie w dość krótkim czasie ponownie się obkurczyć i zaczerwienienie znika.
W przypadku cery naczyniowej praca naczyń jest jednak zaburzona. Ich obkurczanie się nie następuje już tak automatycznie jak przy skórze „zdrowej”. Z czasem proces ten zachodzi coraz słabiej, a skutkiem tego jest pojawienie się trwale poszerzonych naczyń włosowatych, które nazywamy teleangiektazjami. Zalegająca w nich pozbawiona tlenu krew sprawia, że na skórze widzimy wyraźne zabarwienie (od różowego, przez czerwone, aż do fioletu). Jeśli ilość trwale rozszerzonych naczyń jest duża mogą one zlewać się w całość tworząc obraz plam naczyniowych.
Rozszerzenie naczyń splotu podbrodawkowego uwidacznia się głównie w tzw. rumieniowych okolicach ciała (blush area, flushing region): twarz, uszy, szyja, dekolt, górna okolica klatki piersiowej. Ze względu na silne unaczynienie i unerwienie szczególnie predysponowana jest jednak skóra twarzy.
Czego nie lubi cera naczyniowa?
W zależności od przyczyn występowania, teleangiektazje można podzielić na:
pierwotne – powstające samoistnie, niekiedy bez wyraźnej przyczyny i związane z uwarunkowanymi genetycznie cechami skóry oraz zespołami chorobowymi,
wtórne – nabyte, powstające w następstwie oddziaływania na skórę niekorzystnych czynników zewnętrznych.
Na pierwsze nie mamy niestety większego wpływu. Na drugie zdecydowanie tak. Możemy bowiem starać się unikać czynników szczególnie predysponujących do ich wystąpienia.
Należą do nich:
promieniowanie UV,
bardzo wysokie i niskie temperatury oraz wahania między nimi,
wiatr, duża wilgotność powietrza,
nadmierny wysiłek fizyczny,
silne emocje i stres,
ostre i gorące posiłki, napoje,
używki (alkohol, papierosy, nadmiar kawy i herbaty),
niektóre leki rozszerzające naczynia np. kortykosteroidy.
Do zaostrzenia zmian cery naczyniowej często dochodzi także w banalnych codziennych sytuacjach, na które nawet nie zwracamy uwagi, jak: suszenie włosów gorącym powietrzem, które dociera również do skóry twarzy, pochylenie się nad parującym garnkiem z gotującą się zupą, uderzenie gorąca przy otwarciu piekarnika itp.
Jakiej pielęgnacji potrzebuje cera naczyniowa?
Wieloczynnikowa etiopatogeneza cery naczyniowej sprawia, że jej pielęgnacja nie jest łatwa. Dobór odpowiednich kosmetyków i ich regularne stosowanie są jednak kluczowe, by ograniczyć nasilenie niekorzystnych objawów. Ich działanie powinno uwzględniać:
wzmocnienie osłabionych naczyń włosowatych,
odbudowę naruszonej bariery ochronnej skóry,
ochronę przed niesprzyjającymi czynnikami zewnętrznymi,
ukojenie podrażnień.
Wybierając kosmetyki dla cery naczyniowej warto także uwzględnić inne jej potrzeby. Problem ten może bowiem dotyczyć zarówno cery suchej z niedostateczną zawartością lipidów naskórkowych, jak i wydzielającej zbyt duże ilości sebum.
Dla cery naczyniowej, skłonnej do przetłuszczania odpowiedni będzie Krem-żel redukujący zaczerwienienia, który dzięki lekkiej, niekomedogennej konsystencji redukuje zaczerwienienia, jednak nie obciąża niepotrzebnie skóry.
Oba typy cer polubią natomiast Skoncentrowaną ampułkę na naczynka. To kosmetyk o lekkiej konsystencji, ale niezwykle bogaty w składniki aktywne skuteczne w pielęgnacji cery naczyniowej: witaminę PP, witaminę K, ekstrakt z kudzu i trokserutynę. Efektem stosowania ampułki jest redukcja zaczerwienień, ukojenie podrażnień i widoczna poprawa wyglądu skóry.
Warto pamiętać także o regularnym złuszczaniu cery naczyniowej. Pomoże to w lepszej penetracji składników aktywnych i wzmocni skuteczność terapii. Do tego celu należy jednak wybrać łagodnie działający peeling np. Peeling kwasowy na naczynka lub Delikatny peeling enzymatyczny.
Dodatkowe wskazówki
O tym też warto pamiętać:
zadbaj o dietę – do jadłospisu wprowadź pokarmy bogate w składniki, które uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne np. papryka, jarmuż, szpinak, pomidory, cebula, winogrona, kakao,
zrezygnuj z gorących kąpieli i przegrzewania ciała np. w saunie,
myj skórę twarzy letnią wodą unikaj pocierania jej ręcznikiem podczas osuszania,
nigdy nie korzystaj z solarium, staraj się ograniczyć wpływ słońca na skórę,
nie wprowadzaj do pielęgnacji kilku kosmetyków jednocześnie, obserwuj reakcję skóry na stosowane nowości.
Cera naczyniowa nie jest jedynie defektem estetycznym. Nieodpowiednio zaopiekowana i narażona na oddziaływanie szkodliwych czynników zewnętrznych może być podłożem do rozwoju trądziku różowatego. Dlatego codzienna pielęgnacja i ochrona jest tak istotna dla zachowania jej w dobrej kondycji.
Olej marula to prawdziwa skarbnica drogocennych składników, które znajdują szerokie zastosowanie w pielęgnacji twarzy, ciała i włosów. Ze względu na swój skład i liczne zalety często nazywany jest afrykańskim złotem.
Pochodzenie oleju marula
Roślinny olej marula pochodzi z południowej części Afryki. Pozyskuje się go z owoców drzewa marula (Sclerocarya Birrea). Drzewo to jest jednym ze smakołyków, którym żywią się słonie, dlatego często nazywane jest drzewem słoni. W Afryce ma ono ogromne znaczenie kulturowe. Przyniesienie drugiej osobie owocu marula, mieszkańcy Afryki interpretują jako znak przyjaźni i sympatii.
Cenne składniki aktywne
Tłoczony na zimno olej ma lekko żółtawy kolor i przyjemny, delikatny zapach. Jest wysoce odporny na proces utleniania i nawet w bardzo wysokiej temperaturze zachowuje stabilność. W jego składzie znajdziemy zarówno nasycone kwasy tłuszczowe (kwas palmitynowy, arachidonowy, stearynowy, mirystynowy), jak i nienasycone kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy, linolowy, linolenowy, palmitooleinowy). Olej marula jest również bogactwem antyoksydantów (tokoferoli, flawonów i katechinów), witamin (witamina E, C) i minerałów. Dodatkową zaletą oleju jest jego lekka konsystencja, dzięki której szybko się wchłania. Jest dobrze tolerowany przez każdy rodzaj skóry. Właściwościami przypomina olej arganowy. Jest jednak od niego o wiele lżejszy, bogatyszy w kwas oleinowy, zdecydowanie lepiej się wchłania i łagodniej pachnie. Pozostawia skórę miękką i nawilżoną, ale bez tłustego filmu.
Olej marula do skóry
Olej marula doskonale sprawdza się w pielęgnacji skóry twarzy, ponieważ szybko się wchłania i może być stosowany pod makijaż samodzielnie lub w kremie. Ma silne właściwości nawilżające. Potrafi wnikać w głąb skóry, zapobiegając ucieczce wody, skutecznie wspiera regenerację naturalnego płaszcza hydrolipidowego. Bogaty w witaminę E i C działa przeciwstarzeniowo, antywolnorodnikowo, niwelując pierwsze zmarszczki i spowalniając rozkład naturalnego kolagenu. Znane są jego właściwości rozjaśniające i wyrównujące koloryt cery. Ma również łagodzący wpływ na skórę poddaną kuracji kwasami. Wycisza ją i koi. Dzięki właściwościom antybakteryjnym i przeciwzapalnym dobrze sobie radzi z cerą trądzikową. Przyda się na wakacjach, ponieważ skutecznie zabezpiecza skórę przed działaniem niesprzyjających czynników atmosferycznych.
Stosowany do ciała poprawia jego jędrność i elastyczność oraz poziom nawilżenia. Niweluje szorstkość na kolanach, piętach i łokciach. Zmniejsza widoczność cellulitu i rozstępów. Śmiało mogą go stosować kobiety w ciąży w celu przeciwdziałania powstawaniu rozstępów. Jest także idealny do relaksującego masażu.
Olej marula do włosów
Olej marula ma także dobroczynne działanie na włosy. Potrafi wnikać w strukturę włosa nawilżając go i odbudowując. Chroni przed odparowywaniem nadmiaru wody. Regeneruje i odżywia włosy zniszczone koloryzacją i innymi zabiegami fryzjerskimi. Zapobiega także rozdwajaniu końcówek. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym i antybakteryjnym łagodzi objawy łupieżu. Z powodzeniem można go używać do olejowania włosów. Najlepiej sprawdzi się nałożony na włosy na kilka godzin przed myciem. Więcej o metodach olejowania włosów możecie przeczytać w tym artykule.
Czysty olej marula znajdziecie w linii Well Aging. Ze względu na jego wszechstronne zalety warto go mieć zawsze pod ręką.
Masaż twarzy bańką chińską to doskonały sposób na zachowanie młodzieńczego wyglądu, ale także dobre rozwiązanie na poprawę samopoczucia oraz chwilę relaksu. Podstawowy masaż twarzy jesteśmy w stanie wykonać własnymi dłońmi. Jednak tym sposobem nie stworzymy próżni, która pozwala na pobudzenie krążenia, pozbycie się zastojów limfatycznych, usunięcie toksyn, ujędrnienie skóry oraz rozluźnienie napięcia mięśniowego.
Nie tylko przeciw objawom starzenia
Poprzez systematyczne wykonywanie masażu twarzy wpływamy na rozluźnienie spiętych mięśni. Permanentnie napięte mięśnie prowadzą co powstawania, a następnie pogłębiania się zmarszczek. Dodatkowo stan ten sprawia, że skóra z czasem staje się bardziej wiotka, a owal twarzy stopniowo opada. Masaż twarzy bańką chińską to także sposób na zmniejszenie stresu, który towarzyszy nam na co dzień. Jest do idealny czas tylko dla siebie i moment na złapanie oddechu.
Kilka cennych wskazówek
Do wykonania masażu bańką chińską nie potrzebujemy wiele. Wystarczy dobrej jakości olej, bańska chińska i… odrobina chęci. Pierwszym etapem jest przygotowanie do masażu. Przed masażem twarzy bańką chińską dobrze jest wykonać kilka ruchów wyciszających i rozluźniających. Warto jest także dodatkowo wykonać masaż uszu. Taka krótka praktyka pozwala na pobudzenie ukrwienia, co przekłada się na lepszą absorpcję składników aktywnych z później aplikowanych produktów.
Przed wykonaniem masażu skóra musi być oczyszczona. Ważne jest także dobranie odpowiedniego produktu, który zapewni nam poślizg. Dobrym rozwiązaniem są tu oleje. Należy jednak zwrócić uwagę na cechy i konsystencję danego oleju. Nie powinien być on zbyt tłusty, okluzyjny i niekomfortowy. Nie sprawdzą się także tzw. suche oleje, ponieważ szybko wnikają one w skórę nie zapewniając odpowiedniego poślizgu.
Olej marula z linii Well aging ma idealną konsystencję do wykonywania masażu bańką chińską. Jest to olej pozyskiwany metodą expeller extraction pressing. Polega ona na wyciskaniu nasion na specjalnej prasie, wykorzystując ciśnienie i tarcie. Przy zastosowaniu tej metody olej zachowuje swoje drogocenne właściwości pielęgnacyjne. Olej marula jest wysoce biozgodny z naskórkiem. Dlatego zapewnia nie tylko dobry poślizg do wykonania masażu, ale także regeneruje i wygładza skórę. Poprawia koloryt cery i przywraca jej blask. Sprawdzi się w przypadku każdego rodzaj cery.
Jak wykonać masaż twarzy bańką chińską?
Bańkę chińską należy ścisnąć pośrodku, po czym przyłożyć do skóry. Powoduje to zassanie i efekt próżni. Następnie przesuwamy po skórze, na którą uprzednio został zaaplikowany obficie olej marula. Zalecana częstotliwość to 2-3 razy w tygodniu. Masaże nie powinny być intensywne. Masaż bańką chińską jest odpowiedni dla wszystkich typów cer z wyjątkiem cer mocno naczyniowych, wrażliwych oraz z aktywnymi stanami zapalnymi czy trądzikiem.
Rozróżniamy dwa rozmiary baniek chińskich. Większa służy do masażu całej twarzy, szyi i dekoltu. Natomiast mała bańka sprawdzi się w okolicach oczu, wokół ust, lwiej zmarszczki oraz trudno dostępnych miejscach.
Teleangiektazje to inaczej rozszerzone, widoczne „gołym okiem” naczynia krwionośne, które przeświecają przez naskórek. Początkowo pojawiają się niewielkie pojedyncze zmiany. Jednak gdy występują w skupiskach mogą tworzyć kształt przypominający rozgałęzioną koronę drzewa lub pająka. Stąd zamiennie teleangiektazje bywają określane jako „pajączki naczyniowe”. Mogą tworzyć się na całym ciele. Najczęściej jednak powstają na nogach w okolicy kostek, dekolcie, kończynach górnych lub twarzy.
Jak powstają teleangiektazje?
Te niewielkich rozmiarów naczynia krwionośne, tworzące gęstą sieć w skórze są odpowiedzialne m.in. za transport tlenu, składników odżywczych, hormonów, witamin. Biorą także udział w termoregulacji naszego ciała. Prawidłowo funkcjonujące naczynia krwionośne wykazują zdolność do poszerzania się i obkurczania. Z czasem obkurczanie może przebiegać coraz mniej sprawnie, czego skutkiem jest utrwalenie naczyń w „pozycji rozszerzonej”. Są one wtedy wyraźnie widoczne. Mogą być w kolorze od różowego, przez czerwone, aż do fioletu.
W zależności od przyczyn występowania, teleangiektazje można podzielić na:
pierwotne (nie mamy na nie wpływu) – powstające samoistnie, niekiedy bez wyraźnej przyczyny i związane z uwarunkowanymi genetycznie cechami skóry oraz zespołami chorobowymi,
wtórne (możemy na nie wpływać) – nabyte, powstające w następstwie oddziaływania na skórę niekorzystnych czynników zewnętrznych.
Na powstawanie teleangiektazji wtórnych mamy ogromny wpływ. Możemy bowiem starać się unikać czynników szczególnie predysponujących do ich wystąpienia.
Czy trzeba przeciwdziałać „pajączkom” na twarzy?
TAK. Rozszerzone naczynia krwionośne na twarzy świadczą o cerze naczyniowej, która może być podłożem do rozwoju trądziku różowatego. Redukowanie „pajączków” w efekcie nie tylko zmniejsza widoczne zaczerwienienia na skórze twarzy, ale też może stanowić podstawę profilaktyki przed rozwojem wspomnianej choroby skóry.
Pielęgnacja cery naczynkowej
Pielęgnacja cery naczyniowej i skłonnej do trądziku różowatego powinna być wielokierunkowa i uwzględniać dobór odpowiednich kosmetyków. Ich regularne stosowanie jest kluczowe, by ograniczyć nasilenie niekorzystnych objawów i ryzyko wystąpienia trądziku różowatego.
Kosmetyki do pielęgnacji cery naczynkowej (także skłonnej do trądziku różowatego) powinny wykazywać działanie:
ochronne przed niesprzyjającymi czynnikami zewnętrznymi (zimowe, SPF)
kojące podrażnienia.
Wybierając kosmetyki dla cery naczynkowej i z trądzikiem różowatym warto szukać w ich składzie witamin m.in. witaminy PP, K oraz C oraz składników łagodzących np. d-pantenol, alantoina, galusan epigallokatechiny, ekstrakt z arniki górskiej i kasztanowca oraz wyciąg z cyprysa zielonego. Warto sięgnąć tu po kosmetyki silnie skoncentrowane (ampułka, serum). Nie można jednak zapominać o dodatkowym nałożeniu odpowiedniego kremu.
*Wzmacnianie osłabionych naczyń krwionośnych w kosmetyce polega na stosowaniu kosmetyków zawierających takie składniki aktywne, po których naczynia krwionośne są mniej widoczne.
Piękne, lśniące, gładkie włosy zaczynają się od zdrowej skóry głowy. Dlatego tak ważne jest regularne wykonywanie peelingu, dobór odpowiedniego szamponu czy stosowanie bogatych w liczne substancje czynne wcierek. Nie bez znaczenia jest jednak również równowaga PEH, czyli dbałość o strukturę samego włosa poprzez dostarczanie mu niezbędnych składników aktywnych.
Równowaga PEH – na czym to polega?
PEH to skrót od nazw trzech grup składników aktywnych: P jak proteiny, E jak emolienty i H jak humektanty. To właśnie ich równowaga jest kluczowa dla utrzymania włosów w dobrej kondycji. Nie znaczy to jednak, że każdego z tych składników powinno być w kosmetyku tyle samo. Każdy włos ma inne potrzeby i najważniejsze jest to, by je dobrze poznać. Nie zawsze jest to łatwe i czasem wymaga wielu prób i błędów. Ale zdecydowanie warto, bo efekty takiej świadomej pielęgnacji są znakomite.
Na jakie problemy z włosami?
Zaburzona równowaga PEH może skutkować wieloma problemami z włosami. Puszenie, łamliwość, brak połysku, strączkowanie, plątanie się, przyklapnięcie… te wszystkie objawy mogą być następstwem zaburzenia proporcji między ilością dostarczanych w pielęgnacji protein, emolientów i humektantów.
Równowaga PEH – jak działają poszczególne składniki?
Proteiny – to składniki budulcowe włosa. Stosowane w kosmetykach wypełniają uszkodzenia w ich strukturze. Odpowiadają za regenerację odbudowę i zwiększenie objętości włosów.
Emolienty – to składniki ochronno-wygładzające. Pozostawiają na powierzchni włosa delikatną powłoczkę, która zapobiega uszkodzeniom i dodaje blasku. Ułatwiają także zamknięcie we włosach składników wzmacniających i nawilżających. Emolienty warto stosować po każdym myciu. W zależności od rodzaju włosów można je aplikować na całą długość lub jedynie dolne partie.
Humektanty – to składniki skutecznie nawilżające. Niezbędne zwłaszcza przesuszonym pasmom włosów. Idealnie sprawdzają się także przed zabiegiem olejowania. Więcej na ten temat możecie przeczytać w tym artykule.
Nowości Tricho-esthetic
W utrzymaniu odpowiedniej równowagi PEH i zapewnieniu włosom kompleksowej pielęgnacji pomogą dwa nowe kosmetyki, które pojawiły się właśnie w linii Tricho-esthetic:
Odżywka do włosów wygładzająco-nawilżająca (do spłukiwania), która dostarcza włosom wszystkich niezbędnych składników aktywnych: protein, humektantów i emolientów. Jeden kosmetyk dla pełnej ochrony i pielęgnacji włosów. Odżywka wygładza, nawilża, przywraca włosom blask, ułatwia rozczesywanie, chroni przed urazami mechanicznymi i termicznymi. Pozostawia włosy sypkie i jedwabiste w dotyku.
Mgiełka do włosów wygłądzająca (bez spłukiwania). W preparacie dominują proteiny i humektanty. Mgiełka sprawia, że w kilka sekund włosy stają się gładkie, błyszczące i sypkie. Ogranicza puszenie i ułatwia rozczesywanie. Lekka formuła preparatu nie obciąża włosów. Dlatego mgiełka może być stosowana zarówno na włosy wilgotne (po myciu) jak i suche (w ciągu dnia). Zawsze wtedy kiedy potrzebują dodatkowej porcji nawilżenia lub chcemy je wygładzić.
Twoje rozwiązanie dla efektu zdrowych, mocnych i pięknych włosów…
Potrzeby włosów mogą być różne u każdego z nas. Jest to związane z ich naturalną porowatością, aktualną kondycją czy narażeniem na niekorzystne czynniki zewnętrzne. Dlatego warto przyjrzeć się bliżej swoim włosom i temu na jakie składniki aktywne reagują najlepiej.
Zaprogramowany czas życia dla człowieka to około 110-120 lat. Każdy organizm podlega starzeniu, jednak różne czynniki modyfikują przebieg tego procesu i jego nasilenie. Duże znaczenie mają uwarunkowania genetyczne oraz wpływ środowiska zewnętrznego (np. promieniowanie słoneczne). W miarę upływu lat różne narządy, tkanki gorzej funkcjonują. Zmiany widoczne są także na skórze i często „zdradzają” nasz wiek. Wygląd skóry jest wynikiem starzenia fizjologicznego i egzogennego, głównie posłonecznego. Starzenie skóry to proces, który możemy obserwować i dostrzegać różne zmiany. Profilaktyka i prawidłowa, systematyczna pielęgnacja może jednak zmniejszyć jego objawy.
Teorie starzenia się fizjologicznego
Starzenie się skóry to proces złożony, wieloetapowy. Jego przebieg próbują wytłumaczyć liczne teorie.
Każda z komórek ma określony, zaprogramowany czas życia, uwarunkowany genetycznie. To „jakby wewnętrzny kalendarz”, określający liczbę podziałów komórkowych (teoria deterministyczna, genetyczna). Przy kolejnych podziałach skracają się telomery, czyli dystalne części chromosomów (teoria telomerowa).
Komórka to takie małe laboratorium, o ogromnych możliwościach i przydzielonych funkcjach, a więc powstają w niej różne związki chemiczne konieczne do funkcjonowania. W wyniku reakcji chemicznych w komórce gromadzą się również substancje „niepotrzebne”. Starzenie się komórek może być związane ze: stresem oksydacyjnym (teoria stresu oksydacyjnego), wzrostem wolnych rodników (teoria wolnorodnikowa) i uszkodzeniem różnych struktur np. DNA, błon komórkowych (teoria błonowa), białek (teoria zaburzeń białkowych), niedostateczną wydajnością i liczbą mitochondriów (teoria mitochondrialna).
Uszkodzone DNA może zostać naprawione, ale jeśli ten mechanizm zawodzi, to niestety nieprawidłowe komórki dzielą się dalej. Innym mechanizmem naprawczym jest zahamowanie procesów życiowych w uszkodzonych komórkach i zaplanowana śmierć komórki, czyli apoptoza. Jednak w czasie starzenia pojawiają się także mutacje w obrębie genów uczestniczących w naprawie DNA („strażnik genomu” p53). Zdolność do naprawy komórek maleje, kumulują się uszkodzenia, a na skórze pojawiają się różne zmiany.
Starzenie wewnątrzpochodne (endogenne)
Starzenie fizjologiczne, związane z wiekiem, a więc chronologiczne, uwarunkowane jest genetycznie. Wiek chronologiczny (liczba lat) nie zawsze odpowiada wiekowi fizjologicznemu (biologicznemu). Osoby mające mniej lat mogą wyglądać na starsze, osoby mające więcej lat mogą wyglądać na młodsze. U kobiet możemy wyróżnić starzenie hormonalne (związane ze spadkiem hormonów – estrogenu i progesteronu), pojawiające się w okresie menopauzalnym. Więcej o wpływie menopauzy na wygląd skóry piszemy w tym artykule. U mężczyzn starzenie hormonalne, andropauzalne przebiega wolniej.
Cechy skóry w starzeniu fizjologicznym
Skóra jest cienka, sucha, delikatna. Obserwuje się liczne drobne zmarszczki. Skóra jest blada, mało elastyczna, ze skłonnością do wybroczyn. Wydzielanie łoju zmniejsza się, włosy siwieją i ulegają przerzedzeniu, a paznokcie stają się kruche, łamliwe z podłużnymi pobruzdowaniami. Mogą pojawić się na skórze różne zmiany związane z wiekiem np. brodawki łojotokowe, naczyniaki rubinowe, włókniaki miękkie, ale także zmiany przednowotworowe i nowotwory skóry. Atrofia podskórnej tkanki tłuszczowej jest szczególnie widoczna na twarzy. Skóra traci naturalne „podparcie”. Zmienia się owal twarzy. Obserwuje się upośledzenie funkcji naskórka jako bariery (zmiany ilościowe i jakościowe lipidów, białek), skóra jest bardziej podatna na wystąpienie podrażnienia, zmniejsza się synteza witaminy D. Spada zdolność proliferacji komórek naskórka, a żywe warstwy naskórka ulegają ścieńczeniu. Naczynia włosowate są mniej liczne, a fibroblasty są słabiej aktywne. Zauważalny jest ubytek kolagenu I, a wzrost kolagenu III.
Zewnątrzpochodne, egzogenne starzenie się skóry
Starzenie zewnątrzpochodne związane jest z działaniem różnych czynników środowiska. Najczęstsza przyczyna to przewlekła ekspozycja na promieniowanie słoneczne powodujące powstawanie zmian określanych jako fotostarzenie, fotoaging. Podkreśla się także udział promieniowania jonizującego, rentgenowskiego, zanieczyszczenie środowiska i palenie tytoniu. Nieprawidłowa pielęgnacja skóry, czy jej brak, stres, niedostateczna ilość snu, różne schorzenia ogólnoustrojowe, przyjmowane leki, źle zbilansowana dieta, a więc nadliczbowe kalorie lub ich niedobór. Również braki w składnikach odżywczych wpływają na wygląd skóry. Starzenie się skóry związane z ekspozycją na słońce często określa się jako przedwczesne, przyśpieszone starzenie, posłoneczne przewlekłe uszkodzenie skóry. Za fotostarzenie jest odpowiedzialne promieniowanie UVA i UVB.
Starzenie się skóry po ekspozycji na słońce
Pod wpływem promieniowania słonecznego dochodzi do uszkodzenia skóry. Głównym efektem są zmiany w DNA komórki. Podkreśla się szkodliwe działanie słońca w zależności od jego natężenia, długości fali, częstości ekspozycji czy obecności oparzeń słonecznych. Im jaśniejsza karnacja, a więc fototyp I i II, tym większe uszkodzenie skóry. W skórze narażonej na działanie słońca wzrasta grubość warstwy rogowej, obecne są komórki atypowe z uszkodzonym DNA. Powstające wolne rodniki tlenowe powodują uszkodzenie błony komórkowej, uwalniane są mediatory zapalne. W warstwie brodawkowej skóry gromadzą się aglomeraty elastyny. Przewlekłe działanie UVB na skórę powoduje wytwarzanie metaloproteinaz, uszkadzających kolagen (degradacja kolagenu typu I).
Fotostarzenie – cechy kliniczne
Skóra jest sucha, szorstka z nadmiernym rogowaceniem. Jest mało elastyczna, obserwuje się głębokie bruzdy i zmarszczki, szczególnie charakterystycznie układające się na karku w postaci rombów – tzw. skóra romboidalna karku.. W skórze wyczuwalne są drobne grudki związane z nagromadzeniem uszkodzonych włókien elastynowych (elastoza). Występują również liczne przebarwienia i odbarwienia (skóra pstra) oraz plamy soczewicowate. Na twarzy w okolicy oczu i na kościach policzkowych obserwuje się przerost gruczołów łojowych, duże czarne zaskórniki, a skóra przypomina skórkę cytryny, stąd nazwa „skóra jak cytryna” (zespół Favre`a-Racouchota). Obecne są także teleangiektazje oraz skłonność do wybroczyn, nawet przy najmniejszym urazie. Na skórze mogą być widoczne zmiany przednowotworowe – rogowacenie posłoneczne, a także nowotwory: rak kolczystokomórkowy, podstawnokomórkowy czy czerniak. Nowe zmiany pojawiają się na skórze również po zaprzestaniu ekspozycji na słońce, w wyniku podziałów uszkodzonych wcześniej komórek.
Starzenie się skóry – jak zapobiegać?
A oto kilka wskazówek, by zmniejszać objawy starzenia się skóry i poprawić jej wygląd:
odpowiednio zbilansowana dieta (kalorie, składniki odżywcze bogate w witaminy, antyoksydanty, minerały),
