Oparzenie słoneczne powstaje po nadmiernej ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe. Na skórze obserwuje się zaczerwienienie, mogą pojawić się pęcherze, odczuwalne jest pieczenie, bolesność. Objawy ogólne to: osłabienie, skłonność do omdleń, bóle głowy, gorączka. Oparzenia słoneczne uszkadzają komórki skóry i zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwory skóry, także czerniaka.

Jak wygląda oparzenie słoneczne?

Zaczerwienienie skóry jest wyraźnie odgraniczone do miejsc eksponowanych na słońce. Oparzenie słoneczne może się pojawić już w czasie przebywania na słońcu, ale najczęściej widoczne jest po kilku, kilkunastu godzinach od ekspozycji. Jeżeli odczuwamy, że skóra piecze, pali, to jest to pierwszy ostrzegawczy sygnał, że należy chronić się w cieniu.

Jeśli widoczne jest zaczerwienienie skóry z uczuciem pieczenia, świądu, dyskomfortu jest to oparzenie pierwszego stopnia. W oparzeniu drugiego stopnia rumień jest bardziej nasilony z obecnością pęcherzy, często z uczuciem pieczenia, swędzenia i ze znaczną bolesnością. Mogą być także obserwowane objawy ogólne jak złe samopoczucie, bóle głowy, osłabienie, gorączka. Po kilku dniach zazwyczaj pęcherze przysychają, skóra zaczyna się stopniowo złuszczać, jednak często pozostają przebarwienia o nieregularnym kształcie.

Kogo najczęściej dotyczy?

Oparzenie słoneczne dotyczy najczęściej dzieci i osób o bardzo jasnej karnacji, z piegami, z rudymi lub jasnymi blond włosami, czyli takich, które nie mają wystarczającej naturalnej ochrony przed działaniem promieniowania słonecznego. U osób z I, czy II fototypem uzyskanie opalenizny jest niemożliwe lub bardzo trudne. Skóra zazwyczaj reaguje odczynem rumieniowym. Również osoby z bielactwem są bardziej narażone na odczyn rumieniowy w miejscach chorobowych, a otaczająca skóra opala się.

Co zrobić, gdy pojawi się oparzenie słoneczne?

Oparzenie słoneczne jest ostrą, przemijającą reakcją na promieniowanie słoneczne. Jeśli pojawi się zaczerwienienie skóry należy natychmiast schłodzić to miejsce letnią bądź zimną wodą, można także stosować preparaty nawilżające/łagodzące dostępne w aptece, zazwyczaj w formie pianki lub żelu. Dalsza ekspozycja na promieniowanie słoneczne jest niewskazana, najlepiej schronić się w cieniu, nawodnić się, a w razie nasilenia objawów miejscowych, pojawienia się dolegliwości ogólnych skonsultować się z lekarzem.

Kiedy skonsultować się z lekarzem?

Jeśli oparzenia po ekspozycji na słońce są rozległe, widoczne są pęcherze, obecny jest silny ból i pieczenie, a szczególnie gdy towarzyszą temu bóle głowy, złe samopoczucie, gorączka, osłabienie czy skłonność do omdleń, pojawiają się objawy odwodnienia należy zgłosić się do lekarza. Także jeśli oparzenie słoneczne dotyczy dzieci, twarzy, dłoni czy stóp.

Jak uniknąć oparzenia słonecznego?

• dawkuj czas ekspozycji na słońce, im jaśniejsza karnacja tym czas powinien być krótszy,
• sprawdzaj index UV, im wyższy wskaźnik, tym większe prawdopodobieństwo pojawienia się rumienia, szczególnie przy jasnej karnacji,
• ogranicz ekspozycję na UV w godzinach 10-16 i chroń się w cieniu,
• stosuj krem z filtrem SPF 30-50, ponawiaj aplikację po około 2 godzinach, spoceniu się, kąpieli, wytarciu skóry ręcznikiem,
• zwróć uwagę na położenie geograficzne i warunki – góry, piasek, woda,
• noś nakrycie głowy np. kapelusz z szerokim rondem, dający cień na głowę, twarz, szyję,
• noś okulary przeciwsłoneczne,
• jeśli lubisz aktywność na dworze, wybieraj godziny poranne lub popołudniowe,
• nawadniaj się, pij około 2 litry na dobę (woda, skoki owocowo-warzywne),
• jeśli zażywasz leki, chorujesz np. na serce unikaj słońca.